STADHUISTRIBUNE
24 MEI 2014 - We hebben in Almere nog geen nieuw college. D'66 was met PvdA, SP, Leefbaar Almere en het CDA om de tafel gegaan, maar van dat toneel is intussen de SP verdwenen. D'66 en de SP hebben beide daarover een persverklaring afgegeven. Ik vond linkjes daarheen op de site van Omroep Flevoland.
Er wordt nu geprobeerd in plaats van de SP met de VVD tot een beleidsakkoord te komen. Dan zou het ook tot een college van vijf kunnen komen, met zelfs nog 1 zetel meer dan met de SP zou zijn gebeurd. Namelijk 22 (D'66 6, VVD 5, PvdA 5, LA 4, CDA 2).
'Zo zijn onze manieren'
De tekst voor de bestuursintentie is klaar, maar het heeft intussen een andere naam: raadsprincipes. De bedoeling is dat de hele raad zich daarachter schaart, en niet alleen de coalitiepartijen. Dat gaat officieel gebeuren in de vergadering waarin ook het beleidsakkoord zal worden vastgesteld. In de laatste bespreking van de tekst door de fractievoorzitters spraken de meeste fractievoorzitters positief over de raadsprincipes behalve Toon van Dijk van de PVV en Ans DeSumma van de SP want die waren er niet bij.
De vergadering van de fractievoorzitters was openbaar en is dus integraal te volgen via de website van de Politieke Markt. Wat een zegen voor de mensheid is, als die op transparantie dol is.
Het is weer eens tijd voor een Stadhuistribune-stukkie. Het is een onregelmatige, digitaal verschijnende rubriek; in alle opzichten. Ik hanteer geen vaste routine en heb ook geen vooropgezet inhoudelijk plan. Op z’n tijd neem ik digitaal plaats op de Stadhuistribune – gewoon thuis dus, via internet – en grasduin daar wat rond. Als mij een te behandelen onderwerp interesseert, bekijk ik live of als videoverslag de betreffende vergadering, en als mij dan iets opvalt waarvan ik denk: hé, dat is opmerkelijk, dan noteer ik dat en maak er artikeltje over. Omdat ik me kan voorstellen, dat ook andere Almeerders het opmerkelijk zullen vinden. Vanuit een dienstverlenende grondhouding redeneer ik aldus, want dat is wat ik bedrijf: tekstuele dienstverlening. Het is u van harte gegund. Dit is de dertiende editie.
Dit keer is mij opgevallen dat er nog veel meer mogelijk is op de digitale Stadhuistribune dan ik tot nu toe dacht. Terwijl dat toch tegelijkertijd ook weer niet zo is. Ik zal het uitleggen.
Het
kwam omdat ik in het deel van de website van Almere waar je de vergaderingen
van de politieke markt kunt bekijken, klikte op HELP. Gewoon uit
nieuwsgierigheid. Wilt u het ook zien? Klik dan HIER.
Wat ik zag waren instructies omtrent het bekijken van de vergaderingen. Je kunt
live vergaderingen volgen, maar ook achteraf, want de opnamen blijven
beschikbaar, sterker nog ze vervangen tegenwoordig de verslaglegging die
vroeger op papier bestond, de zogenaamde notulen. Het gedeelte van het systeem
waarmee dit gebeurt, heet daarom ook NotuRecord. Dat is bovendien een afgeleide
van de naam van het bedrijf dat in 200 Nederlandse gemeenten, waaronder dus
Almere, de digitale gemeenteraadsmogelijkheden verzorgt: NotuBiz.
Openbaar in het kwadraat
Maar goed, vergaderingen bekijken, live of achteraf, is wat mij
thuis mijn plekje op de digitale Stadhuistribune geeft. En u ook, of u nu in
Almere bent of waar ook ter wereld. Wie internet heeft, heeft een plek op de
Stadhuistribune van Almere. En ook van al die andere 199 Nederlandse gemeenten.
Hoe mooi is dat? Wat we ook lezen op die help-pagina is dat je kunt beschikken
over alle stukken die ook de deelnemers aan de vergadering ter beschikking
staan. En wat op de echte tribune in het stadhuis niet lukt, maar thuis wel: je
kunt de vergadering even stop zetten als je in die stukken eerst nog even ter
voorbereiding wat wilt lezen.
Kortom, het is gewoon echt wel waar als de burgemeester zegt: “Ik open de openbare raadsvergadering.” En of het openbaar is. Heel internet kan meekijken, veel transparanter kan het niet. Er zal een grens zitten aan hoeveel wereldburgers daar tegelijkertijd van kunnen gebruikmaken, maar toch. Dat getal groeit natuurlijk mee met de ontwikkelingen van de internettechniek.
En de mogelijkheden groeien alsmaar verder
Maar deze mogelijkheden had ik al gevonden; ze waren de directe
aanleiding voor het starten van deze rubriek. Wat mij echter nu opviel was dat
de gemeente, zo lijkt het, dat help-document op de groei heeft gekocht. Er
staan namelijk nog een serie mogelijkheden in genoemd, die voor mij althans
nieuw waren. Er is bijvoorbeeld sprake van de mogelijkheid om in een
vergadering de afzonderlijke agendapunten te kiezen, waarna alleen dat gedeelte
van de vergadering wordt afgespeeld. Ook lees ik onder het kopje ‘Politiek
Portret’ dat je per aan de vergadering deelnemend raadslid informatie kunt
opvragen om hem of haar wat beter te leren kennen. Inclusief een knop om zijn
of haar laatste vijf spreekmomenten op te roepen of een overzicht van zijn of
haar stemgedrag. Geweldig! Ik ging meteen op zoek naar de knoppen die me dat
konden leveren. Maar toen bleek dat dit help-document al wat verder is dan de
werkelijkheid. Of ik zoek niet goed, dat kan natuurlijk ook.
In zo’n geval mail ik altijd even met de Raadsgriffie. Dat is hét adres voor informatie over de raad en alles wat daarbij hoort. En zo kwam ik erachter dat we nog voor het eind van het jaar nieuws kunnen verwachten waardoor we nog meer zicht krijgen op onze bloedeigen gemeente politiek.
Want dit las ik in het antwoord van de Raadsgriffie: “Van heel veel mogelijkheden die door NotuBiz worden geboden, wordt door de gemeente Almere gebruik gemaakt. Uit kostenoverweging maken we niet van alle mogelijkheden gebruik. Voor het eind van het jaar zullen nog enkele aanpassingen door NotuBiz worden doorgevoerd, waardoor er wat veranderingen in de raadpleging van de informatie plaats zullen vinden, maar ook de mogelijkheden wat meer worden uitgebreid. Het zal er vast ook anders uit komen te zien en waarschijnlijk ook ‘completer’.”
Er kan dus inderdaad meer, maar in Almere nu nog niet. Daar komt nog voor het 2016 is verandering in. Mooi. Ik kan niet wachten. U toch ook niet?
Het was op 2 april jl. en in de Witte Zaal ging het over de aanpassing van gebouw de Kunstlinie. Op zeker moment horen en zien we Mw. Ciska van Rijn (PvdA) en Mw. Willy Anne van der Heijden (GroenLinks) ongeveer dit tegen elkaar zeggen:
Ciska van Rijn: “…Mw. Van der Heijden weet best dat de PvdA cultuur hoog in het vaandel heeft, op ons initiatief is drie jaar geleden € 150.000,- extra vrijgemaakt voor cultuur.”
Willy Anne van der Heijden: “Dat was ons voorstel.”
Ciska: “Niks hoor, kijk het maar na, ik wil best met u wedden. Het was ons idee en we hebben dat ingediend samen met de VVD en D66 en… In elk geval, kijkt u het maar na. ”
Klik hier voor het bedoelde vergaderfragment Kies de Witte Zaal en zet de tijdschuif op 15:06 – 15:48
Normaal gesproken springt de journalistiek dan op: ha, een conflict, reuring: inzoomen. En dan zie je zo’n fragment 140 keer voorbij komen, elke keer maar weer: welles, nietes en verders niks. Niet deze keer overigens, of ik heb iets gemist, want volgens mij heeft het plaatselijke en regionale journaille deze aanvaring geheel onbesproken gelaten. En nu is het oud nieuws natuurlijk. Voor een bezoeker van de digitale stadhuistribune is er echter geen enkel beletsel om ook nu nog eens even zo’n kwestie op te pakken. Niet om dat bekvechten steeds maar weer te laten zien, nee, om uit te vogelen hoe de vork van die 150.000 voor cultuur nu precies in de steel zit. Ik kijk niet of iets nieuws is, maar of me iets opvalt dat mij het vermelden waard lijkt. Meer niet. Maar ook niet minder.
Ik zeg het maar vast: we moeten één van de kemphanen, zoals de voorzitter van de bewuste vergadering, Jerzy Soetekouw ze noemt, teleurstellen. Maar ook de griffie komt hier niet brandschoon uit. Spijtig genoeg, want als iemand dol op de griffie is, ben ik het. Ze staan met raad en daad klaar zodra je ze wat vraagt over het politieke bedrijf in Almere. Maar goed, eerst de weddenschap, dan de bijkomende griffiekwestie.
Weddenschap
Wie heeft nu het voorstel bedacht om
€ 150.000,- extra voor cultuur vrij te maken? Dat zijn gegevens genoeg
om in het RIS (Raads Informatie Systeem) het betrokken voorstel naar
boven te halen. Dus ik duiken in het RIS, om weer boven te komen met
niet één, maar twee voorstellen om € 150.000,- extra te gaan besteden
aan cultuur. Eén van GroenLinks en één van PvdA, VVD, D66 en Leefbaar
Almere. Hebben dan beide dames gelijk? Nou nee.
In de vergadering van 14 november 2013 worden beide voorstellen behandeld. Het eerste, van GroenLinks, vraagt om € 150.000,- voor het cultuurbeleid in het algemeen, maar dat voorstel wordt verworpen. Het tweede, van PvdA c.s., vraagt € 150.000,- specifiek voor de Hectare Cultuur, en dat idee wordt wel overgenomen. Nu zou je kunnen zeggen: Willy Anne was eerder met haar extraatje voor de cultuur, en daarna kwam pas zo’n zelfde extraatje van Ciska. Maar dat gaat niet op, omdat Willy Anne in diezelfde vergadering van 14 november zelf opspringt om een stemverklaring te geven bij het voorstel van Ciska, zeggende: ook al is ons idee afgeblazen, we steunen niet het voorstel van de PvdA c.s.. Dan kun je dus inderdaad niet twee jaar later zeggen: het was ons idee. Nee, je hebt juist afstand genomen van dat idee. Ik weet niet of er iets op stond, maar Ciska wint deze weddenschap.
Klik hier voor het voorstel van GroenLinks
Klik hier voor het voorstel van PvdA, VVD, D66, LA
Griffiekwestie
Nu zei ik al: er is een belendende kwestie. En dat betreft datzelfde voorstel van PvdA, VVD, D66 en Leefbaar Almere. Ik noem vier partijen, want vier hebben hun handtekening onder dit voorstel gezet. Dat kun je zien als je in het RIS het document met het letterlijke voorstel naar boven vist. Alleen, het klopt niet. In de vergadering van 14 november 2013 gebeurt namelijk nog iets voorafgaande aan de stemming over het voorstel: Frits Huis trekt namens zijn fractie de handtekening van Leefbaar Almere onder het voorstel in! Kijk zelf maar. De griffie blijkt te hebben verzuimd om dat ook werkelijk te doen, wat technisch gezien geschiedvervalsing is.
Klik hier voor het intrekken van de handtekening
Zet de tijdschuif op: 34:24 – 39:18
Zelf vergeef ik het hen direct, hoor, het is toch allemaal water onder de brug, zoals de Engelsman zegt. Bovendien: het kan alsnog worden gecorrigeerd. En dan stel ik met voldoening vast dat ik een heel klein beetje heb kunnen bijdragen aan het werk van de griffie.
Natuurlijk gebeurt ook bij ons het feitelijke schorsen van de vergadering door de voorzitter van de vergadering; door onze burgemeester dus, mevrouw Annemarie Jorritsma. We kennen haar als een hartelijke vrouw en dat blijkt ook bij dat schorsen, want er hoeft maar iemand eventjes te opperen: “Kan er even geschorst worden?”, en mevrouw Jorritsma is meteen om. Er wordt niet gevraagd: “Waarom, hoezo?” Nee hoor, er wordt meteen op zo’n verzoek ingegaan. Geen irritatie, niks. Schorsen is steeds prima. Opmerkelijk. Je zou zeggen: het houdt de boel maar op.
En wat vervolgens ook standaardprocedure lijkt: na de schorsing krijgt altijd degene die om de schorsing vroeg als eerste het woord. Waarom is dat?
Kennelijk zijn hier afspraken over, laat ik eens kijken of die in de digitale archieven te vinden zijn, is dan mijn gedachte. Dus ik op zoek in het RIS (Raadsinformatie systeem) waar wij als burgers zo prachtig in kunnen grasduinen. Maar ja, ik kon niks vinden. Dan maar vragen bij de samenstellers van al die RIS informatie, bij de raadsgriffie dus. Dus ik mailen naar raadsgriffie@almere.nl. Deze keer kreeg ik zo’n beetje per ommegaande antwoord van het hoofd van de raadsgriffie, Jan Dirk Pruim zelf. Perfect.
Griffier dol op schorsen
En dit is wat hij, per mail, vertelde:
Iedere deelnemer aan de vergadering kan een verzoek tot schorsing indienen. De voorzitter kan dat verzoek honoreren. Het is gebruikelijk dat het wordt toegekend.
Na de schorsing is de gewoonte dat degene die de schorsing aanvroeg het woord krijgt, met de bedoeling dat dan wordt aangegeven waarom de schorsing voor hem/haar nodig was en zo nodig wat de consequentie is. Bijvoorbeeld: “Voorzitter, ik heb een schorsing verzocht om even met mijn fractiegenoten af te stemmen of hier al dan niet een motie op zijn plaats is, maar dat gaan we niet doen”, of zoiets dergelijks. Eigenlijk is elke verklaring goed. Je mag om elke reden een schorsing aanvragen. Als het maar niet schorsen om het schorsen zelf is, met alleen als doel om de vergadering te vertragen of te belemmeren.
Als er op dat punt twijfels zijn, of als niet duidelijk is waarom een
schorsing nodig was, dan staat het natuurlijk andere vergaderaars vrij
om vragen te stellen.
Onze hoofdgriffier weet niet of het klopt dat er in Almere vaker wordt geschorst dan in Den Haag, maar hij zegt wel dat hij blij zou zijn als dat inderdaad het geval is. Hij geeft raadsleden namelijk voor het vergaderen altijd de tip: werk zo snel als kan, maar zo bedachtzaam als nodig is.
Dan zegt hij dus eigenlijk: zolang je iets kunt winnen door te overleggen met fractiegenoten of andere collega’s: altijd doen. Meer schorsingen duiden dan op een betere samenwerking.
Een transparant praktijkvoorbeeld
Een nadeel van schorsen is natuurlijk wel, dat wat daarin gebeurt niet altijd duidelijk is voor de tribune, maar ik ben tegen een treffend praktijkvoorbeeldje aangelopen waarin we dat wel mee krijgen.
Het speelde zich af op 13 november 2014. Er was een motie waarin de PvdA een woordje veranderen wilde. Er stond ‘noodzakelijk’ en daar wilde John van der Pauw ‘mogelijk’ van maken. Daarover lijkt wat irritatie te zijn bij Marco de Kat (Leefbaar Almere) en bij Toon van Dijk (PVV). Van Dijk zegt op zeker moment: “Als deze wijziging van de PvdA wordt doorgevoerd. Stemmen wij tegen.”
Vervolgens vraagt Willy-Anne van der Heijden (Groenlinks) een schorsing aan. Het gaat om haar motie en zij wil even overleg met de PVV. Dat weet ik, omdat deze schorsing zich nu eens voor een open microfoon afspeelde. Lekker transparant, zo kunnen we eens een keertje recht in de schorsingskeuken kijken. Als we de burgemeester mogen geloven is dit fragment tevens een treffend voorbeeld van polderen.
Klik op onderstaande link en bekijk dit fragment door te kiezen voor 5 plenair en dan onder het filmpje het verloopbalkje naar de juiste tijd te schuiven: 50:33. Het gaat mij om het gedeelte tussen 50:33 en 55:24. De schorsing is bij 52:52.
http://almere.notubiz.nl/vergadering/141503/Politieke+Markt+13-11-2014
Deze aflevering van de Stadstribune wil ik het hebben over het OAT. U weet wel, het Ondergronds Afvaltransportsysteem dat we in het stadscentrum hebben. Onlangs was er discussie in de gemeenteraad of we niet beter kunnen zien af te komen van dat OAT. Waarbij mijn eerste gedachte was: nee, natuurlijk niet, het OAT is een paradepaardje. Verrassend genoeg werd dat voorstel bovendien gedaan door twee collegepartijen, Leefbaar Almere en de PvdA namelijk, terwijl ik mij met de laatste van die twee verwant voel. Kijk, en als ik meen te zien dat mijn eigen partij van het padje raakt, dan wekt dat mijn interesse in het onderhavige onderwerp. In de gemeenteraad is de discussie overigens (voorlopig?) geëindigd met een meerderheid voor handhaven van het OAT.
In mijn herinnering is het zo dat de komst van het OAT een prima idee was voor een pioniersstad als Almere. Het zou geld opleveren in plaats van kosten. Het was een nieuw en revolutionair systeem, dat wel duur was om aan te leggen, maar eenmaal in gebruik zou het goedkoper zijn dan de traditionele afvalafhandeling. Bovendien staat mij bij dat met de Zweedse fabrikant was afgesproken dat Almere als eerste gebruiker van het systeem, zou meeprofiteren wanneer het systeem ook zou kunnen worden verkocht aan steden die het Almeerse voorbeeld wilden volgen.
Op basis van mijn herinnering, zou je dus zeggen: dat OAT moet allang zijn terugverdiend. En als dat nog niet het geval is, dan komt dat nog wel.
Nu weet ik dat herinneringen lang niet altijd kloppen met de werkelijkheid, zelfs niet met je eigen werkelijkheid. Dus ik ging maar eens kijken in het raadsinformatiesysteem van de politieke markt.
Terugkijken
Al in 1999, in de vorige eeuw dus nog, werd besloten het OAT aan te leggen. Dat is te lang geleden om er digitale stukken van te kunnen terugvinden in het RIS ( raadsinformatie systeem ). Maar omdat in besprekingen en rapporten van later datum natuurlijk geregeld wordt teruggegrepen op wat geweest is, kun je toch nog wel oudere feiten vinden. Bijvoorbeeld dat de leverancier van het OAT CentralNed heet, wat me geen Zweedse naam lijkt. Maar op de site van CentralNed zie ik toch dat mijn geheugen me op dit punt niet in de steek heeft gelaten.
CentralNed is een joint venture van een Nederlands bedrijf met de Zweedse fabrikant van het OAT. (Op de foto de bedenker van het OAT Olof H Hallstrom).Die samenwerking dateert van 1999 en Almere was hun allereerste klant. Ik denk dat je kunt zeggen dat het Nederlandse bedrijf met succes aan de Zweden heeft gevraagd, of zij hun OAT in Nederland mochten gaan verkopen.
Het klopt dus dat Almere samen met CentralNed de allereerste schreden zet op de weg van het OAT, althans in Nederland. Want via de site van CentralNed en die van de Zweedse bedenkers (Envac) van het OAT ontdekte ik ook dat het allereerste OAT ter wereld er al in 1965 was. In een ziekenhuis in Stockholm (waar het 45 jaar later nog steeds naar wens functioneerde met deels nog de oorspronkelijke onderdelen). En de eerste woonwijk die het kreeg voor het huishoudafval, was ook in Stockholm, dat was in 1969. Voorloper van het OAT zijn systemen waarmee in gebouwen via een buizensysteem wordt gestofzuigd. Dat wierp op zeker moment de vraag op: waarom kan dat ook niet met afval ? Er zijn ter wereld zeker 700 OAT’s, maar dat varieert van systemen in afzonderlijke gebouwen tot aan omvangrijke zoals in Almere. Maar goed, de meeste kinderziektes zouden er dan toch uit moeten zijn.
Dat neemt niet weg dat het voor Nederland wel degelijk iets compleet nieuws was, en het aansluiten op het systeem van de afvalbakken op straat was wel een wereldprimeur. Almere en het Nederlandse deel van de joint venture CentralNed, gingen dus wel degelijk samen een avontuur aan. Nu herinner ik mij, zoals gezegd, dat als dat avontuur navolging zou vinden in andere steden dat daarvan dan Almere zou profiteren. Ik heb geen idee hoe ik aan die herinnering kom. En ik kan er niks van terugvinden in het RIS. Ik vond ergens in een rapport (uit 2011) wel dat onder de doelen die men met het OAT project nastreefde ook ‘innovatie’ thuishoorde, maar niet waarom men dat een goed streven vond. Ik heb naar CentralNed gemaild met de vraag of men daar zulke afspraken kent, maar daar kwam geen antwoord op. Komt dat alsnog, dan laat ik het weten.
Misschien doet het er ook niet zoveel toe of er nu wel of niet is afgesproken dat Almere als etalage voor het OAT zou fungeren, want wat opdoemt uit de informatie in het RIS is dat het OAT-verhaal, in Almere althans, geen successtory is, verre van dat. Het is meer een zorgenkind dan een paradepaardje. Naast Almere heeft zestien jar later alleen Arnhem een OAT, zij het in een wat bescheidener omvang.
Erger dan de Stopera
Belangrijkste probleem: het is veel duurder dan gedacht. Oorspronkelijk zou het OAT voor het gehele stadscentrum € 13, 25 miljoen kosten en zou er in het gebruik winst worden gemaakt via de verkoop van het automatisch ingezamelde afval. De aanleg kostte echter € 23 miljoen. Dat is € 9,75 miljoen, of te wel 74% meer. Dat is procentueel gezien zelfs meer dan de overschrijding destijds bij de Stopera in Amsterdam. Die was 65% duurder (€ 226 miljoen i.p.v. € 138 miljoen, dat dan weer wel). Bovendien lees ik dat er op de exploitatie geen winst wordt gemaakt, maar een verlies van jaarlijks een half miljoen euro.
Ik zeg er maar meteen bij: ik ben geen econoom, maar ik snap wel dat dit een forse domper is. Aan de andere kant zie ik in de stukken dat er € 14 miljoen subsidie is ontvangen voor het OAT. Dat is meer dan de overschrijding, dus dan is dat verlies ruimschoots gecompenseerd. Zie ik het dan goed dat financieel gezien alleen die verliesgevende exploitatie nog een struikelblok is?
Verrassingen
Er is in de afgelopen jaren heel veel gezegd en onderzocht, zo blijkt als je kijkt in het RIS. En daarin komen heel opmerkelijke elementen voor als je kijkt naar wat er aan verklaringen wordt aangedragen voor de hogere kosten.
De hogere aanschafprijs verklaart in 2004 wethouder Henk Smeeman vooral door:
- Hogere eisen die in Nederland gingen gelden als het gaat om de veiligheid en de brandveiligheid.
- Het ontwerp kon pas gaandeweg tot in detail worden gemaakt omdat eerder niet duidelijk was hoe de gebouwen in het stadscentrum er exact uit gingen zien.
Het lijkt er op dat het handiger was geweest om met het ontwerp en de bijbehorende begroting nog wat te wachten, dan waren ook meteen die hogere veiligheidseisen bekend geweest.
Dat de exploitatie geen winst oplevert, is volgens het rapport uit 2011 onder meer te wijten aan het volgende:
- Er was op zo ongeveer zeven keer zoveel afval gerekend dan er in werkelijkheid in het OAT terecht komt. Vreemd. Met afvalophalen op zichzelf is toch voldoende ervaring zou je zeggen om wat de hoeveelheid betreft een goede inschatting te kunnen maken?
- Niet elk soort afval kan via het OAT worden verwerkt en dan moet er dus toch nog traditioneel afvaltransport plaatsvinden. Dat kan toch geen verrassing zijn geweest?
- Het systeem kan alleen aan of uit. Het zuigt op volle kracht of het zuigt niet. Dat lijkt me ook vanaf het begin onderdeel van het ontwerp.
- Er zijn heel veel storingen (tussen 2008 en 2011 ongeveer 11.000), bijvoorbeeld doordat er kleppen blijven openstaan, en dan doet de stofzuiger het natuurlijk niet goed.
- Dat ook de prullenbakken in het centrum aangesloten zijn op het OAT is iets dat alleen in Almere is gedaan. En dat is dus kennelijk kostenverhogend? Betekent dit dat burgers buiten minder zorgvuldig met het systeem omgaan dan binnen?
Nooit opgeven
Nogal wat raadsleden zijn nu het 2015 is, op een punt dat ze zeggen: waren we er maar nooit aan begonnen. Toch is er nog steeds een meerderheid, zestien jaar na het besluit om een OAT te nemen, die nog fiducie heeft in doorgaan met het OAT. Daar kan ik mij wel in vinden, want ik ben op mijn speurtocht ook oplossingen tegengekomen voor die te dure exploitatie.
Op de site van Envec zag ik dat ze daar intussen een verbeterde variant van het OAT promoten. Er zijn smallere buizen toegepast en een perssysteem dat het afval samendrukt. Samen levert dat een systeem dat dubbel zoveel afval aankan, maar slechts de helft van de energie nodig heeft. Met smallere buizen heb je minder zuigkracht nodig. Het perssysteem maakt gebruik van de perslucht die toch al in het systeem zit. Ons systeem upgraden naar deze nieuwe variant, lijkt me goed te doen: de smallere buizen kun je zo in die brede van ons schuiven. En het huidige stofzuigergebouw zou je vervolgens op halve kracht kunnen zetten of er een twee keer zo groot gebied mee bedienen.
Als de meeste storingen met het buitengebruik samenhangen, dan zouden de prullenbakken misschien kunnen worden losgekoppeld en een eigen apart circuit kunnen vormen. Er bestaat namelijk ook zoiets als een mobiel OAT ontdekte ik. Daarbij zit de stofzuiger op een vrachtwagen. Die kun je op losse kleinere buizenstelsels aansluiten die in de tussentijd dan via begraven containers het afval opslaan. Als we dan van de prullenbakken buiten een apart circuit maken, dan verstoort dat in elk geval niet het hoofdsysteem meer.
Misschien is het wel mogelijk om bij het bouwen van een buurt steeds een eigen mobiel OAT aan te leggen om die met de vrachtwagenstofzuiger te legen totdat een hele wijk klaar is, waarna alle losse buurten samen een stofzuigergebouw krijgen. Of een aansluiting op het stofzuigergebouw van een naburige wijk.
Ik geloof er nog wel in. We hebben de riolering ook stadsbreed uit het zicht gekregen. Dat moet met het andere afval ook kunnen lukken.
POLITIEKE MARKT 28 augustus 2014 - Na deze politieke markt las ik dit bij Omroep Flevoland:
VVD-raadslid Ellentrees Müller is gekozen
tot voorzitter van het Almeerse presidium. Dat is het dagelijks bestuur van de gemeenteraad.
Zij kreeg 22 stemmen van de 38 aanwezige raadsleden. Op tegenkandidaat Rene
Eekhuis van de PVV werden elf stemmen uitgebracht. Vijf raadsleden stemden
blanco.
Over het voorzitterschap van het presidium wordt al lange tijd geruzied. De
PVV claimde deze post omdat het gebruikelijk is dat de grootste partij de
voorzitter levert. Vorige week werd duidelijk dat andere grote partijen erop
tegen waren dat een PVV'er deze functie zou vervullen. Zij hebben er geen
vertrouwen in dat iemand van deze partij kan optreden als vertegenwoordiger van
de gemeenteraad.
Nu is het misschien een tik van mij, maar ik ga me dan afvragen: hoe ging dat de vorige keren eigenlijk met die presidiumvoorzitters? Dus toen probeerde ik het lijstje met alle vorige voorzitters te achterhalen. Dat viel helemaal niet mee, ik vroeg eerst of de Griffie zo'n lijstje met een druk op de knop tevoorschijn kon toveren, maar nee. Toen speurde ik in het bis (het bestuursinformatiesysteem van de gemeente) en op een site almerebestuurd.nl, ook kwam ik digitaal langs het stadsarchief en bij het geheugen van Almere. Bere-interessant allemaal, maar de complete lijst vond ik niet.
Ik (her)ontdekte intussen van alles: dat Almere pas in 1984 echt een gemeenteraad kreeg en ik vond ook het complete lijstje sindsdien van alle raadsperioden en welke partijen toen in de gemeenteraad zaten en met hoeveel zetels. Ik maakte er een schemaatje van, maar kon niet bij elke periode de presidiumvoorzitter vinden. Dan maar weer een deskundige raadplegen: ik mailde het stadsarchief dat ik op zoek was naar presidiumvoorzitters, maar dat ik ze alleen kon vinden vanaf 2002. De volgende dag kwam het verrassende antwoord: stop maar met zoeken, want Almere kent pas sinds 2002 een raadspresidium.
Zo leer je nog eens wat. In 2002 is de Wet dualisering gemeentebestuur van kracht geworden en onder invloed daarvan is er het nodige veranderd in de organisatie van gemeenteraden en dus ook in Almere. Het besluit om een presidium in te stellen is gebeurd op 16 april 2002. U kunt dat besluit HIER lezen. Want als je eenmaal weet waar je het ongeveer zoeken moest, dan vind je in het bis natuurlijk uiteindelijk toch wat je hebben moet.
Ik had dus gezocht naar iets dat er niet was, en wat ik voor onvolledig hield was toch het complete lijstje. Zie hier mijn schemaatje:
Presidiumvoorzitters
| Raadsperiode |
Grootste partij |
Aantal zetels |
Presidiumvoorzitter |
Partij (ranglijst qua grootte) |
| 2002-2006 |
Leefbaar Almere |
9 |
Martin Wiegertjes |
PvdA (3) |
| 2006-2010 |
PvdA |
12 |
Klaas Wolzak |
PvdA (1) |
| 2010-2014 |
PVV |
9 |
Willy-Anne van der Heiden Ellentrees Muller (2013) |
GroenLinks (5) VVD (3) |
| 2014-2018 |
PVV |
9 |
Ellentrees Muller |
VVD (4) |
Het is best een opmerkelijk lijstje vind ik, want als we even terugdenken aan de berichtgeving van Omroep Flevoland en de claim van de PVV, dan moeten we toch vaststellen dat het nog maar eenmaal gelukt is dat de grootste partij in de raad ook werkelijk de presidiumvoorzitter leverde. Dan kun je dacht ik nog niet van 'gebruikelijk' spreken; als iets maar één keer is gebeurd. Aan de andere kant: als het desondanks zo is, dat er is afgesproken dat de grootste partij de voorzitter levert, dan wordt daar behoorlijk de hand mee gelicht. Waar in drie van de vijf gevallen de PVV de dupe van is.